پینگ پنگ در مقابله با پارکینسون

باخ که بیشتر وقت خود را در حومه شهر نیویورک در کروتون-آن هادسون می گذراند، زمانی که یکی از دوستانش او را برای یک بازی معمولی

در یک باشگاه پینگ پنگ دعوت کرد، وارد پینگ پنگ شد.

او متوجه شد که روز بعد احساس بسیار بهتری دارد، بنابراین هفته بعد برگشت. او به آن پایبند بود و حدود شش ماه بعد، توانست گیتار خود

را با ضرب آهنگ همزمان بنوازد، که نیاز به مهارت قابل توجهی در انگشت دارد.

باخ برای به اشتراک گذاشتن اشتیاق خود به پینگ پنگ و احساس سلامتی خود با سایر بیماران مبتلا به پارکینسون، شروع به انتشار این

خبر کرد.

گروه او به PingPongParkinson، یک سازمان غیرانتفاعی و گروهی از علاقه مندان به پینگ پنگ تبدیل شد.

حدود 30 نفر  معمولاً هفته ای یک بار در مرکز تنیس روی میز Westchester در Pleasantville، نیویورک به باخ ملحق می شوند و بخش های

دیگر در نیوجرسی، فیلادلفیا، ویسکانسین و کالیفرنیا و همچنین در اروپا به وجود آمده است .

این گروه هر چند ماه یکبار شام غیر رسمی و همچنین مسابقات قهرمانی سالانه برگزار می کند. مسابقات جهانی 2023 در ماه سپتامبر در

اتریش برگزار می شود.

قدرت دگرگون کننده پینگ پنگ

باخ می‌گوید که او تنها کسی نیست که از پینگ‌پنگ سود زیادی به‌دست آورده است. ما افرادی را داریم که نمی توانند راه بروند و اکنون راه

می روند.

ما کسانی را داریم که نمی‌توانستند صحبت کنند، اما اکنون دارند صحبت می‌کنند.

بیماری پارکینسون معمولاً در مراحل بعدی زندگی بروز می کند، بنابراین منطقی است که اکثر اعضای گروه باخ 60 سال یا بیشتر داشته

باشند. اما بیماران در هر سن و مراحلی پذیرفته می شوند و همه آنها چیزی برای کمک و حذف از گروه دارند.

مایک برت دچار پارکینسون

مایک برت 56 ساله است و 12 سال است که با پارکینسون زندگی می کند. او از خانه‌اش در ترامبول، کانکتیکات حدود یک ساعت رانندگی

می‌کند تا هفته‌ای یک‌بار با باخ و بقیه گروه پینگ‌پنگ بازی کند.

برته می‌گوید وضعیت او نسبتاً خفیف است و اشاره می‌کند که او هنوز گلف بازی می‌کند و اخیراً با گروهی از افرادی که پارکینسون ندارند

شروع به بازی پینگ پنگ کرده است.

خارج از گروه PingPongParkinson، او افراد زیادی را نمی شناسد که در شرایط او شریک باشند.

او می‌گوید: «خانواده‌ام بسیار حمایت می‌کنند، اما وقتی با کسی صحبت می‌کنی که در حال گذراندن آن چیزی است که تو از آن رنج

می‌بری، لذت بخش است.

مت پرکس، 49 ساله، جوان ترین عضو گروه و یکی از جدیدترین اعضای آن است. او نیز که ساکن بیکن، نیویورک است، در هر راه حدود یک

ساعت سفر می کند تا با گروه در Pleasantville بازی کند.

این واقعیت که بین او و اکثر اعضای گروه فاصله سنی وجود دارد آزاردهنده نیست. یک پیوند مشترک وجود دارد.

شما با افراد 55، 65، 75 ساله در گروه هایی قرار می گیرید و این سرگرم کننده است.

پرکس تردیدی ندارد که مشارکت او از نظر جسمی و روانی به او کمک می کند ،

او می‌گوید: «هر بار که آنجا پایین می‌روم، سمت راستم به‌طور باورنکردنی سفت و پرشور است، و در عرض حدود 20 دقیقه [پس از بازی]،

فقط می‌افتد». در عرض 15 تا 20 دقیقه، من بازی را به روشی بسیار شلتر و سریعتر شروع می کنم، که مایه خوشحالی است.

فرصت تحقیق پارکینسون

چند مطالعه کوچک تأیید کرده اند که پینگ پنگ واقعاً ممکن است پیشرفت پارکینسون را کاهش دهد یا احتمالاً علائم را معکوس کند، اما باخ

شواهد و جزئیات بیشتری می خواهد.

او می گوید: “این کار می کند … من دوست دارم بدانم چرا کار می کند.” او اخیراً در آلمان برای گروهی از پزشکان و دانشمندان سخنرانی

کرد.

او امیدوار است که عده ای به اندازه کافی برای انجام یک کارآزمایی بالینی در مقیاس بزرگ در این زمینه علاقه مند شوند.

اگرچه باخ در درجه اول به درک مزایای فیزیولوژیکی پینگ پنگ علاقه مند است، اما خاطرنشان می کند که این ورزش همچنین تعامل

اجتماعی را فراهم می کند و خوش بینی را تقویت می کند که افراد مبتلا به پارکینسون اغلب فاقد آن هستند.

مطالعه دانمارکی در سال 2020

بر اساس یک مطالعه دانمارکی در سال 2020 که در JAMA منتشر شد، افسردگی در میان افراد مبتلا به این بیماری شایع است و بیماران در

معرض خطر خودکشی هستند.

باخ می گوید که ناامیدی در مورد زوال جسمانی ممکن است یک عامل محرک باشد، اما انزوا و خجالت نیز رایج است .

مردم از این لرزش خجالت می کشند. “شما به یک رستوران می روید، و سالاد همه جا می لرزد. بسیاری از مردم در خانه نشسته اند و

منتظر مرگ هستند.

او می گوید پینگ پنگ ممکن است به عنوان پادزهری برای احساس ناامیدی عمل کند.

جلسات هفتگی PingPongParkinson دارای مسابقات گاه به گاه، به علاوه چند حرکات کششی و تمرینی است که برای بهبود تعادل و

انعطاف‌پذیری طراحی شده‌اند.

آنها با برخی حرکات بوکس و شعبده بازی به پایان می رسند. باخ می گوید: «و ما همیشه با یک آهنگ به پایان می رسیم. او می‌گوید که

مردم جلسه را «با لبخند از گوش تا گوش دیگر» ترک می‌کنند.

باخ می‌گوید که بسیاری از اعضای گروه دوستی برقرار کرده‌اند و برخی حتی زوج شده‌اند، که آن را به عنوان «گروه نزدیکی که یک گروه

حمایت رسمی نیست» توصیف می‌کند.

برای خواندن مقالات بیشتر می توانید سایر مقالات موجود در فروشگاه اینترنتی نیدمد را مطالعه نمایید .